Günlük
- idil olgaç
- 31 Mar 2022
- 2 dakikada okunur
Güncelleme tarihi: 4 May 2022

Bugün biraz geç uyandım. Saat dokuzu geçiyordu. Bir süredir yine uyuyamıyorum, gece 3-5 nöbetlerindeyim…
Uyandığımda dişlerimi sıktığım için çenem ağrıyordu. Umursamadım. Kahve makineme kahvemi koydum. O olurken dişlerimi fırçaladım. Aynada yüzüme baktım. Yanaklarımı sıktım, gülümsedim. "Yine bir sabah İdil. Bugün dünden güzel olacak" dedim. Kahvemle üç sigara içtim.
Kenarda biriktirdiğim soda ve şarap şişelerini bir poşete koydum, evden çıktım. Sokağın başındaki cam kumbarasına gittim. Her bir şişenin çıkarttığı kırılma sesi sanki kalbimin sesinin dışa vurumuydu. Üçüncü soda şişesinden sonrakileri daha da sert atmaya başladım. Onlar kırılırken benim de kalbimin acısı bir nebze rahatlıyordu.
Oradan pilatese gittim. Kahkahalar atarak bacaklarımı kaldırıp, kollarımı çekiştirdim. Tekrar sürekli nefesimi tuttuğumu hatırladım. “Burnundan al, ağzından ver. Burnumda al, ağzından ver...” Her nefes verişim kötülüğün gidişi, her alışım hayata umudumdu sanki.
Oradan çıktım eve geldim. Lahana ve havucu rendeleyip yumurta kırdım. Birazda tam buğday unu. Ne kadar baharat varsa ekledim. Zerdeçal, keten tohumu, çörekotu, pul biber, kekik... Karıştırıp pişirme kağıdına koyup fırına verdim.
Onlar olurken duş aldım. Bir saat suyun altında kalmak istiyordum ama susuzluk sorunu, küresel ısınma ve gelecek kaygısıyla kısa tutmaya çalıştım. Suyu bir kapadım, bir açtım.
Duştan çıktığımda mücverim olmuştu. Bir kaba yoğurt koydum. "Bugün laktoz alerjinle uğraşamam" dedim. Friends’i açtım. Kahkahalar atarak yedim. Yemeğim bitti. İki bölüm daha izledim.
"Kimi kandırıyorum?" dedim. Barımdaki uzolardan birini rakı bardağına boşalttım. Birde nereden aklıma geldiyse 2002 Teoman konseri açtım. Şimdi o andan bildiriyorum; üçüncü dublem, ikinciden beri ağlıyorum. Kalbim delik değiş. Zımbaladığım her yerinden kan akıyor. Gözyaşlarım kanımla yere damlıyor. Ben yine ülkeme, dünyaya, kendime faydalı olduğumu sandığım bir günün gecesinde ölenlere, gidenlere vücudumun her damlasını akıtıyorum.
Ama yarın "yine bir sabah" olacak. Umut mu, yaşamaya alışkanlık mı bilmiyorum ama sabah olacak, ondan eminim.



Yorumlar